Αν υπήρχε βραβείο, δίνω μια πάρα πολύ ωραία ιδέα στη διοργάνωση, της πιο τρελής ομάδας του μήνα, τότε για τον Φλεβάρη, άνευ συναγωνισμού, θα το δίναμε με τα δύο χέρια στην ομάδα του φίλου μας Άκη Αντωνόπουλο και δεν είναι άλλη από τον φοβερό και τρομερό Αλκοολικό Αστέρα. Βλέπετε, τα καλά μας τα παιδιά έχουν βαλθεί να μας τρελάνουν, καθώς με την ίδια ευκολία που νικάνε, συγγνώμη να το πούμε καλύτερα, υπερκαλύπτουν για την ακρίβεια διαφορά δεκατριών πόντων από την ήττα του πρώτου γύρου κόντρα στους Friends, με την ίδια ευκολία μπορείς να τους δεις να χάνουν λίγες μέρες αργότερα από την Cedepita και να ξεκινάνε με το αριστερό τις υποχρεώσεις τους τα Champions Groups και συνάμα να λαμβάνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, ότι αν δε βρέξουν κώλο, ψάρι δε θα φάτε ψάρι κύριε Πρωτόπαπα. Και πώς στρώνουν κώλο οι κιτρινόμαυροι? Μα, όταν το παρών στις αναμετρήσεις τους δίνει ο στρατηγός, ο καθοδηγητής τους, αυτός που τους εμπνέει, τους ηρεμεί και είναι αυτός ο άγιος άνθρωπος και πολύ, μα πολύ καλός προπονητής, Άρης Μαρκάτος. Όλα αυτά, επιβεβαιώθηκαν και με το παραπάνω το Σάββατο το βράδυ στο κλειστό της αρένας του Seven, όπου ο Αλκοολικός Αστέρας όντας με την πλάτη στον τοίχο και παίζοντας στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού ένα ζηλευτό και ολοκληρωτικό μπάσκετ, σκόρπισε τους Iron Maidan στους πέντε ανέμους, νικώντας τους με το εμφατικό 76-41 και παράλληλα τους έπιασε στον βαθμολογικό πίνακα με ρεκόρ 1ν-1η. Από την άλλη πλευρά, η ιστορική ομάδα των Μακρήδων, εκ των παλαιότερων της διοργάνωσης, έχασαν μια μεγάλη ευκαιρία να βάλουν το αντίπαλο τους δυο νίκες από κάτω, καθώς στο δευτερο κρίσιμο ημίχρονο παρουσίασαν έλλειμμα ενέργειας, που είχε σαν αποτέλεσμα να γνωρίσουν μια δίκαιη και ολοκάθαρη ήττα. Πάμε παρεούλα καλά μου παιδιά, να δούμε τι ακριβώς έγινε στην πανέμορφη και πάνω απ' όλα ζεστή αρένα του Seven….

Δες περισσότερα